-
1 rozsier|dzić
pf — rozsier|dzać impf Ⅰ vt książk. to enrage, to infuriate- był rozsierdzony jej uporem he was incensed with her stubbornnessⅡ rozsierdzić się — rozsierdzać się książk. to become infuriated (na kogoś/coś with sb/sth); to become enraged (na kogoś/coś at sb/sth)- bardzo się rozsierdził na dzieci the children made him see redThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozsier|dzić
См. также в других словарях:
rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… … Słownik języka polskiego
